Levensverhalen

‘Voordat de klok twaalf uur sloeg werd mijn kindje geboren. Ik hoorde iemand huilen, maar dat was mijn baby niet, dat was ikzelf. Ik heb niets van mijn kindje gehoord, gezien of gevoeld. Voordat ik goed en wel besefte dat ik de bevalling achter de rug had, was mijn kindje weggebracht. In alle consternatie vergat ik helemaal te vragen of het een jongen of een meisje was. Ik was bevallen maar had geen kind.’

Indringend verhaal over onverwacht geluk

‘Domme pech’, is de reactie van een van de artsen als blijkt dat het vijf dagen oude zoontje van Leonie een ernstige hartafwijking heeft. Dat zorgt voor een innerlijke tweestrijd; aan de ene kant zijn er de zorgen en het verdriet, anderzijds is er de vechtlust om al het mogelijke voor haar kind te doen. Het stelt haar voor een aantal belangrijke vragen: Hoe gaat ze hiermee om? Welke betekenis hebben het geloof, de hoop en de liefde wanneer de afloop onbekend is en ze niet weet wat haar te wachten staat?